Voorstelling over armoede onder jongeren

Studio 52nd plaatst jongeren die in de maatschappij op de achterste rij staan letterlijk en figuurlijk in de spotlights. De organisatie laat hen samenwerken met professionele makers en biedt hen een podium waar zij vorm geven aan hun verhalen. Het jongste project van Studio 52nd is een zogeheten Special Edition over armoede. Hiervoor worden toneelteksten geschreven met tien jongeren die zelf in armoede zijn opgegroeid of nog steeds in armoede leven. De teksten worden verwerkt in een voorstelling die landelijk uitgevoerd wordt door theatergroep Tijdelijke Samenscholing. De schrijvende jongeren worden ook uitgenodigd om mee te spelen naast de professionele acteurs.

Voorstelling over armoede

Met de Special Editions maakt Studio 52nd jongerentheater over actuele en gevoelige maatschappelijke thema’s. Met de Special Edition Armoede wil de organisatie deelnemende jongeren zelfvertrouwen geven door hen te laten deelnemen aan het schrijfproces. Centrale vraag is hoe armoede hun dagelijks leven beïnvloedt. Ze krijgen hulp van Suzanna Jansen, auteur van onder andere ‘Het Pauperparadijs’. Doelen van de voorstelling zijn de ervaring van leven in armoede voelbaar maken, begrip creëren en het stigma opheffen. Door ontmoetingen te organiseren tussen instanties en ervaringsdeskundigen wil Studio 52nd met het project bijdragen aan de hervorming van de schuldhulpverlening. De voorstelling zal dertig keer op scholen worden gespeeld, waarvan tien keer in Amsterdam en twintig keer in de rest van Nederland. Het project wordt steeds afgesloten met een les waarin jongeren in gesprek gaan over geld en schulden. 

Waarom steunt Fonds 21 dit project?

Fonds 21 steunt dit project vanuit de pijler Jongeren & Maatschappij. Met de focus op armoede en het doorbreken van taboes rond dit onderwerp onder jongeren sluit het project aan bij het thema Omgaan met Geld. Hiernaast past het project ook onder het aandachtsgebied Cultuur als Middel omdat Studio 52nd de meeschrijvende en in enkele gevallen meespelende jongeren wil empoweren. Omdat er in het maken van de voorstelling niet óver de jongeren wordt gesproken maar mét ze is de verwachting dat de makers dicht bij de belevingswereld van de jongeren komt en de boodschap op jongere toeschouwers indruk zal maken.